Pas veel later zijn we daadwerkelijk overgegaan tot het werken aan een gezamenlijke genealogie. Het is wat ons betreft ook nu niet af, maar kan beter beschouwd worden als een work in progress; de site zal dan ook zeker van tijd tot tijd nieuwe informatie bevatten. Compleet is het zeker niet geworden, want we zijn afhankelijk van de gegevens die we hebben kunnen vinden. Maar in elk geval hebben we een globaal beeld gekregen van de uitgestrektheid van onze families. Hierdoor kunnen we nu bijvoorbeeld spelen met opmerkelijke ideeën, bijvoorbeeld het feit dat mijn dochter, geboren in de 21ste eeuw, 1/1024 deel (lees: een duizendvierentwintigste) bloed heeft van de legendarische patriarch die aan de basis staat van het geslacht Stibbe in Nederland, David
Sjoesan, en dat als hij niet aan het begon van de 18de eeuw uit Perzië naar Amsterdam was geëmigreerd mijn dochter dus niet zou bestaan, of in elk geval niet precies hetzelfde zou zijn. Of, een nog extremer geval, we kunnen uitrekenen hoe veel generaties mijn kinderen verwijderd zijn van Don Alonso de Ugarte, heer van het Huis Ugarte in Orozco in Baskenland, rond het jaar 1500. En we kunnen ons proberen te verplaatsen in Thomas Barton, die begin 19de eeuw - kort voor de onafhankelijkheidsoorlogen in Latijns-Amerika begonnen - de stoomboot nam van Engeland naar Zuid-Amerika. Vermoedelijk heeft hij wel voorzien dat hij zijn laatste rustplaats zou vinden ergens op Amerikaanse bodem. Zijn gebeente rust tot de dag van vandaag in een graf op de begraafplaats van Chacarita in Buenos Aires. Maar hij heeft er in elk geval niet het flauwste vermoeden van gehad dat zijn kleinzoons ooit in Peru aan de basis zouden staan van een industrieel imperium, gelieerd aan de meest verkochte frisdrank van de wereld.
De geschiedenis van volken is een optelsom van veel kleine geschiedenissen, namelijk de geschiedenissen van de individuen die samen de geschiedenis maken. In het verhaal van een familie zien we die grote geschiedenis en de kleine geschiedenissen terug, de geschiedenis die is geschreven door al die mensen die er niet bij stil stonden dat ze door hun dagelijkse doen en laten en hun beslissingen een stukje schreven aan wat later de geschiedenis zou worden. Een geschiedenis waar wij allen deel van uitmaken. Wij zijn wat we ooit waren, we zijn geweest wat we zullen worden, we worden weer wat we zullen blijven en wat we zullen zijn.
De foto's die aan de basis stonden van dit project, zijn op deze website terug te vinden als illustratie van een beperkt aantal mensen uit de kring die het dichtstbij ons is. De familie als geheel is enorm gegroeid; deze website bevat op dit moment meer dan 5664 namen. Zoals ik een klein stapeltje foto's erfde, zo zullen mijn kinderen niet alleen dat zelfde stapeltje ooit weer erven, maar het gaat nu vergezeld van deze enorme groep mensen met wie ze een band hebben: we zijn allemaal familie.
Jorge Heredia
Amsterdam, augustus 2006
(Tekst vertaald uit het Spaans)
Duizelingwekkend en hoopgevend
Ik groeide op met het vage idee dat we maar heel weinig familie hadden, en dat we daardoor heel close waren. Dat ruzies zoals die zich bij anderen wel voordoen, over bezittingen of levenswijze, bij ons onvoorstelbaar waren. Meningsverschillen werden bij ons niet geschuwd, maar het bleef altijd op het niveau van een liefdevol kibbelen. En even vaag en onuitgesproken leefde op de achtergrond het besef dat we zo'n kleine familie waren door De Oorlog.
Dat er door dit project opeens meer dan 5000 namen zijn opgedoemd van mensen, dood en levend, die allemaal familie van mij zijn, is een geheel nieuwe sensatie voor iemand die altijd het besef had dat er 'bijna niemand meer was'. Dat mijn kinderen een mix zijn van wortels uit - ik noem maar iets - Iran, Elburg, Blokzijl, Praag, Chiclayo, Arequipa, Engeland, Galicië en Baskenland, is misschien niet echt nieuw, maar het wordt door zo'n genealogie opeens wel extra duidelijk.
Dat diezelfde Tweede Wereldoorlog en nazi-tijd ook bij de stamboom weer opduikt, is uiteraard onvermijdelijk. Van de familieleden van mijn kant die leefden in de eerste helft van de 20ste eeuw is een gigantisch gedeelte omgebracht in de nazi-kampen. Het geduldig overtikken van hele families, van baby's tot pasgetrouwde stellen tot hoogbejaarden, die allemaal tijdens de nazi-dictatuur zijn omgekomen, was niet het gemakkelijkste deel van het werken aan dit project.
Afgezien van de overdaad aan informatie die we hebben gevonden, is er vooral ook heel veel dat we níet weten. Van veel mensen weten we niet meer dan hun namen, soms de data en plaats van geboorte en overlijden. Maar naar het leven dat ze leidden kunnen we alleen maar raden. Van sommigen weten we iets meer, doordat de archieven er iets over melden of uit verhalen die we zelf hebben gehoord van familie.
Verder ben ik ook erg benieuwd naar de voorouders van de mensen die we gevonden hebben. De familieleden die zó lang geleden leefden, dat we helemaal niets over ze weten. In veel gevallen weten we niet eens waar die mensen geleefd hebben. Zo valt bijvoorbeeld te verwachten dat de voorouders van de oudste Beem die we hebben gevonden - of hijzelf - uit Bohemen afkomstig waren. Maar hoe en wanneer die naar Nederland zijn gekomen, en waar ze in Bohemen precies vandaan kwamen? Onder keizer Karel VI waren in Bohemen en Moravië in de 18de eeuw strenge wetten van kracht die de vrijheid van joden sterk aan banden legden - zo mocht van elke joodse familie alleen de oudste zoon trouwen en een gezin vormen - , en velen zijn in die jaren geëmigreerd. Maar misschien ook was Beem (Bohemer) niet maar dan een vage aanduiding, zoals Polak. En welke speling van de geschiedenis er toe geleid heeft dat David Sjoesjan de lange reis heeft gemaakt van Susa, Perzië, (tegewoordig Shush in Iran) naar Amsterdam? We kunnen alleen maar gissen.
Ook van de Sittigs en andere Tsjechische voorouders weten we nog erg weinig. Sittig lijkt een vrij zeldzame naam te zijn onder Tsjechische joden, maar we hebben uitgevonden dat er een aantal Sittigs uit de 19de eeuw begraven liggen in het Boheemse dorpje Ckyne. Dat is iets wat ik nog verder hoop uit te zoeken. Iets wat we ook nog niet hebben uitgevonden, is de link met Franz Kafka. In de familie heb ik altijd gehoord dat de schrijver familie van ons was, maar hoe die verwantschap in elkaar zit, weten we niet. Vermoedelijk loopt de familieband via mijn betovergrootmoeder Julie Kafka. En misschien waren in een relatief besloten joodse gemeenschap zoals die in Praag uiteindelijk álle joden wel familie van elkaar.
Aan de Peruaanse kant zijn het vooral de Heredia's en andere voorouders uit het noorden van het land over wie we erg weinig weten. Dat we over de García's en Ugartes meer weten, komt doordat dit meer notabele families waren, en bovendien afkomstig uit Lima en Arequipa, de twee belangrijkste steden. Deze families bevatten zelfs enkele illustere leden, zoals de zeehelden Guillermo García y García en zijn broer Aurelio García y García, de arts Alberto Barton Thompson, die de bacterie ontdekte die de ziekte van Carrión overbrengt, een vorm van pokken - en die naar hem bartonella is genoemd - en zijn broer, frisdranktycoon Leopoldo Barton Thompson.
Maar wat mij betreft zijn het juist de niet-illustere familieleden, de mensen van wie we soms zelfs niet eens weten hoe ze precies heetten of welke taal ze spraken, die het meest tot mijn verbeelding spreken. En de gedachte dat onze kinderen, en hun kinderen, en hún kinderen, daar allemaal familie van zijn, is duizelingwekkend, en hoopgevend tegelijk.
Heleen Sittig
Amsterdam, augustus 2006
Bronnen
Aan de ene kant bestaat de geschiedenis uit een heleboel geschiedenissen, maar aan de andere kant is niets wat het op het eerste gezicht lijkt. Wat je ook hebt gevonden, het is altijd maar een van de vele mogelijke versies van de gebeurtenissen. Soms heb je zo weinig informatie dat het allemaal grenst aan fictie. Door je eigen interpretatie loop je het gevaar nog dichter bij de fictie te komen.
Deze genealogie zit ongetwijfeld vol fouten die moeten worden verbeterd en omissies die kunnen worden aangevuld. Afhankelijk van de nieuwe gegevens die we vinden, maken we zeker een nieuwe versie van deze website, en dus ook van een stukje geschiedenis.
Deze site bevat gegevens die we bijeengesprokkeld hebben uit verscheidene bronnen. Voorop staat dat het ons zonder internet nooit was gelukt. We zijn veel dank verschuldigd aan andere mensen, die hun eigen onderzoek belangeloos op internet hebben gezet.
De informatie over de Peruaanse takken is gedeeltelijk afkomstig van de mondelinge herinneringen van oudere familieleden. Vaak beschikken we daardoor niet over meer dan een lange rij namen, soms zelfs zonder gegevens over waar of wanneer die personen leefden.
De gegevens over de genealogie van de García's komt van de genealogiesite van de Biblioteca
Nacional del Perú. De geschiedenis van de Ugartes komt voor een groot deel uit een artikel van Alberto Rosas Siles, verschenen in nummer 8, december 1955, van het Revista del Instituto
Peruano de Investigaciones Genealógicas. Het is geschreven in een verrukkellijk proza dat doet denken aan ridderromans. De site van Jeremy Howat, British Settlers in Argentina—studies in 19th and 20th century emigration is een verrassende en zeer waardevolle bron van informatie over de Bartons in Buenos Aires. Ook hebben we gegevens over de Peruaanse takken gevonden via de websites Family
Search en Genea Net. Op die laatste site moet in het bijzonder de pagina genoemd worden van Francisco Javier Carbone Montes.
De parentelen van Stibbe en Gokkes hebben we voor het grootste deel te danken aan de sites van David
de la Penha en Zvi
Silver. Enkele andere takken hebben we gevonden op sites van Wendy
Harreman-Schlosser en Willem
Huberts.
De genealogie van de Sittigs uit Praag is afkomstig van Ernst Sittig, die onderzoek heeft gedaan op begraafplaatsen in de Tsjechische Republiek. De genealogie van de Beems is de enige die echt een product is van ons eigen onderzoek. We gingen uit van een velletje met aantekeningen die Heleen ooit eens maakte na een gesprek met haar opa Louis Beem, in de laatste jaren van zijn lange leven. Oo basis van die paar gegevens zijn we geduldig gaan puzzelen. Als Louis
een paar jaar langer had geleefd, zouden we hem nu kunnen verrassen en ongetwijfeld verblijden met het feit dat we zijn voorouders getraceerd hebben tot halverwege de 18de eeuw in Elburg. Voor het onderzoek naar de Beems hebben we veel gehad aan de gegevens uit het Stadsarchief Amsterdam, en aan de gegevens van verscheidene andere Nederlandse archieven die toegankelijk zijn via de site TOP
- Toegang op Personen. Informatie over de aan de Beems verwante families komt van de website van Reinier en Dirkje Bobbe (gegevens van de families Cracau en De Lange) en van de site van der Stichting Families Vegt en Van der Vegt (info over de familie Vecht).
Verder hebben we voor de Nederlandse kant van de familie veel gehad aan de webpagina's van het Center
for Research on Dutch Jewry - Dutch Jewish Genealogical Data
Base, dat beschikt over uitgebreide databanken met allerlei informatie over het onderwerp, en aan het Digital
Monument to the Jewish Community in the Netherlands, met informatie over de Nederlandse joden die zijn omgekomen in de Tweede Wereldoorlog.
Navigatie
Genealogiesites kunnen door de hoeveelheid informatie die ze bevatten behoorlijk gebruikersonvriendelijk zijn. Voor de spontante bezoeker die niet op zoek is naar specifieke informatie kan het lastig zijn zich een weg te banen door zo'n grote berg gegevens. En iemand die wel op zoek is naar bepaalde gegevens, heeft weer niets aan alle andere informatie. Deze website bestaat uit ruim 5700 pagina's, die op zo'n manier aan elkaar zijn gekoppeld dat de navigatie voor iedereen begrijpelijk blijft. Maar de hoeveelheid informatie is wel erg groot, zodat het toch lastig navigeren kan zijn.
De hele website is in het Engels, met twee uitzonderingen: deze intro-pagina, die een Engelse, een Spaanse en een Nederlandse versie heeft, en de noten met extra informatie, die op sommige pagina's van individuele leden van de familie te vinden zijn. Die aantekeningen zijn in bijna alle gevallen in de oorspronkelijke taal.
Bovenaan elke pagina staat een menu met interne links. Ook onderaan de pagina's kan worden doorgeklikt naar andere delen van de site.
Het menu biedt de opties 'surnames', die leidt naar een pagina met een lange lijst van alle achternamen van mensen die op de website voorkomen, en de optie 'persons', die leidt naar een lijst van alle individuele personen. Iedere persoon heeft een individuele pagina. Op de individuele pagina's zijn opties om door te surfen naar familieleden van andere generaties, van vader naar zoon bijvoorbeeld, of van kinderen naar ouders, van kleinkinderen naar grootouders etc.Door te klikken op de optie 'trees' kom je bij - grafisch gevisualiseerde - stambomen, waar overigens niet alle familieleden in zijn terug te vinden. Onder elke stamboom staan beknopte informatie over elke persoon die er in voorkomt. Als je klikt op een naam in de stamboom, kom je terecht in die informatie onderaan. Let wel, voor veel personen geldt dat op hun individuele pagina veel meer gegevens staan dan in de stamboom. De optie 'text' leidt naar de informatie zoals die onderaan de stambomen staat, maar dan zonder de grafische stambomen erbij.Om alleen foto's te bekijken, is er de optie 'photos'. Door daar op te klikken komt men terecht op een pagina met 'thumbnails', kleine fotootjes. Door te klikken op zo'n afbeelding, komt men terecht op de individuele pagina waar diezelfde afbeelding groter te zien is. De optie 'home' voert naar de homepage van Jorge Heredia; en met de optie 'email' kunt u ons een mail sturen. Elke op- of aanmerking is welkom, vooral als het de familie betreft.
De lijst van mensen op deze site is gigantisch lang, en de lijst met achternamen ook. Voor iemand die niet weet waar te beginnen, kan het erg verwarrend zijn. Een mogelijkheid is om te beginnen bij de oudste voorvaderen, of juist bij de jongste familieleden, en dan achteruit door de generaties te surfen, bijvoorbeeld beginnende met Rafael Heredia Sittig.
Techniek
Om de databank aan te leggen hebben we Personal
Ancestral File v. 5.2 gebruikt, freeware die wordt aangeboden door de Church of Jesus Christ of the Latter-Day Saints. Om de informatie van de databank om te zetten in webpagina's hebben we gebruik gemaakt van GED2HTML
v. 3.6, een programma dat is ontwikkeld door Eugene Stark. De grafische stambomen hebben we gemaakt met KSTableau
v. 4.1, freeware van de hand Tom de Neef.
Dit alles is verwerkt in een eigen ontwerp met behulp van Macromedia Dreamweaver v. 8.0. De foto's zijn stuk voor stuk bewerkt met Adobe Photoshop CS2
en handmatig op de pagina's geplaatst.
Deze website is gemaakt voor een resolutie van 1024 x 768
px., of hoger. Wie werkt met een resulutie van 800
x 600 px. zal de informatie wel op zijn scherm krijgen, maar het zal er waarschijnlijk niet optimaal uitzien. De site is getest voor het besturingssysteem Windows
en de browsers Mozilla
Firefox, Internet Explorer, en Opera.
|
